فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 4، شماره 1، بهار 90 ، شماره پی در پی 11

تحلیل ساختاری نمایشنامه های اکبر رادی (دهه های چهل و پنجاه )

صفحه (0 - 0)
مریم شریف ‌نسب،مهسا رون
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
در دهه های سی و چهل شخصیتهای بارز و صاحبسبکی در عرصه نمایش مدرن ظهور کردند که هریک نقش بسزایی در پیشبرد نمایشنامهنویسی در ایران ایفا کردند؛ افرادی همچون غلامحسین ساعدی، بهرام بیضایی، اکبر رادی و... . دراینمیان رادی با حدود پنجاه سال سابقه نمایشنامهنویسی تنها کسی است که همواره برای نمایش قلم زده و با خلق شخصیتهایی با هویت ملی به نمادی در حوزه نمایشنامهنویسی در ایران بدل شدهاست. مقاله حاضر با پرداختن به مفهوم ساختار و ساختارگرایی با تکیه بر نظریات ولادیمیر پراپ، نگاهی گذرا به نظرات چند تن از ساختگرایان برجسته داشته و سپس در بخش تحلیل ساختاری نمایشنامههای رادی، با درنظر داشتن قرائتی آزاد از این نظریات، الگوهای ساختاری نمایشنامههای دهه های چهل و پنجاه این نویسنده را بدست آورده و با مقایسه آنها با یکدیگر شباهتهای ساختاری این آثار نشان داده شدهاست. علاوه بر تحلیل ساختاری، نتایجی که در دو سطح فکری و زبانی حاصل شده، در پایان بیان گردیده است، چراکه زبان نیز برای رادی جزئی از شبکه ساخت است که با انحراف از نُرم زبان معیار احساس سبک را به مخاطب القا میکند.

کلمات کلیدی
ساختار , ساختارگرایی , زبان , نمایشنامه , اکبر رادی